Έναρξη έργων από τους Ιταλούς για την αξιοποίηση της Κοιλάδας

 

Έναρξη έργων από τους Ιταλούς για την αξιοποίηση της Κοιλάδας

Στα 1929—1930, οι Ιταλοί, στο άνω μέρος της κάτω από το δρόμο Κοιλάδας, στην” Κάτω Κοιλάδα’ (όπως την ονομάζουμε σήμερα για να την προσδιορίσουμε χωροταξικά) και στο Κέντρο της περίπου, έκτισαν μια δεξαμενή, με διαστάσεις 20 Χ 15μ, με βάθος 2μ, για να συγκεντρώνει το νερό που ερχόταν από την φυσική λίμνη που είχε σχηματιστεί στην πάνω κοιλάδα. Το νερό το μετέφεραν με υδραύλακα που κατασκεύασαν, αφού ολοκλήρωσαν την κατασκευή της λίμνης της Κάτω Κοιλάδας.

Στη φυσική λίμνη της επάνω κοιλάδας, έφτιαξαν μόνο ένα τσιμεντένιο στηθαίο για να συγκρατούνται τα νερά και έτσι, η μία λίμνη τροφοδοτούσε την άλλη.

Στην κάτω Κοιλάδα, έκτος από τα άλλα κτίσματα που Θα αναφέρουμε ότι κατασκεύασαν οι Ιταλοί, κατασκεύασαν και έναν αλευρόμυλο που δούλευε με το νερό αυτής της τεχνητής λίμνης της κάτω κοιλάδας.

‘Ήταν δηλ. ένας “υδρόμυλος”. ‘Ένα αυλάκι 120 περίπου μέτρων, που κατασκεύασαν, έφερνε το νερό από την λίμνη, στον υδρόμυλο. Η δύναμη του νερού είχε ισχύ περίπου 15 ίππων. Το κτίσμα του υδρόμυλου ήταν πολύ ευρύχωρο και εγκατέστησαν μέσα σε αυτό δύο πέτρες. Στην μία άλεθαν το σιτάρι για τα ψωμιά των κατοίκων και στην άλλη άλεθαν τις ζωοτροφές. Το κτίριο του υδρόμυλου ήταν διώροφο. Κάτω ήταν ο μύλος και ο επάνω όροφος ήταν η κατοικία του “Μυλωνά”. Στην περιοχή υπήρχε ένας παλιός μύλος που ανήκε στο μοναστήρι της “Παναγιάς Καλόπετρας”. Αυτόν, οι Ιταλοί τον μετέτρεψαν σε αποθήκη. Στο ίδιο επίπεδο με τον παλιό υδρόμυλο της Παναγιάς Καλόπετρας και ακριβώς απέναντι από αυτόν οι Ιταλοί έκτισαν ένα άλλο διώροφο κτίσμα. Αυτό ήταν για τον Διευθυντή της Κοιλάδας. Ο επάνω όροφος χρησιμοποιόταν από αυτόν και την οικογένεια του ως κατοικία, και το ισόγειο το είχε κάνει καφενείο και το εκμεταλλευόταν ο Διευθυντής της Κοιλάδας. Δίπλα ακριβώς από το σπίτι του Διευθυντή της κοιλάδας και κοντά στο καφενείο, διαμόρφωσαν ένα χώρο πάνω σε τσιμεντοκολώνες, που κατασκεύασαν ως βάση και τοποθέτησαν ένα ξύλινο “κιόσκι”. Εκεί, κάθε Κυριακή συγκεντρώνονταν οι Ιταλοί νέοι της περιοχής και διασκεδάζανε, με μουσική από τους δίσκους ενός “γραμμοφώνου”. Διευθυντής της κοιλάδας ήταν ο Ιωσήφ Τρεντής. Η γυναίκα του λεγόταν Μαρία και είχαν και ένα αγόρι που λεγόταν “Κίκκι”.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: «Η Κοιλάδα του Πελεκάνου ή Η Κοιλάδα με τις Πεταλούδες στον Καλαμώνα, Θεολόγου ,Ρόδου» Βασίλειος Ν. Παπανικολάου